"Albowiem Polacy - bez własnej winy - dostali się w pułapkę nie tylko bezwzględnej przemocy Hitlera i Stalina, ale także sojuszu z Zachodem, który się okazał tak bardzo jednostronny." Dzisiaj 69 rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego

1 sierpnia 1944 r godzina 17:00 - 3 października 1944 


Powstanie warszawskie wybuchło 1 sierpnia 1944r o godz 17 00, po nieudanym powstaniu w getcie warszawskim.
Trwało 63 dni. Zakończyło się klęską Polski dnia 3 października 1944r.
Powodem wybuchu owego powstania była chęć odzyskania przez Polaków niepodległości i przywrócenia dawnych granic Polski.
Na początku powstania ujawniło sie Polskie Państwo Podziemne istniejące od 1939r.
Na początku upadły pierwsze zamierzane cele powstańców, tzn. Stalin nie wsparł nas swoją Armią Czerwoną i nie pozwolił na lądowanie Angielskich samolotów na lotnisku w ZSRR. Te samoloty miały nam dostarczać amunicję, broń i żywność, której bardzo brakowało.
Stalin odblokował lotnisko dopiero pod koniec powstania, kiedy to Polacy mieli już mały zasięg powstania w Warszawie. Spuszczane z samolotów paczki lądowały przeważnie w rękach Niemców:/
Polacy mieli spotkać się z Armią Czerwoną (Stalina) pod rzeką Wisłą. Niestety Armia ta nic nam nie pomogła w walkach bo było już za późno:C
Polska skapitulowała.
Po nieudanym powstaniu zginęło 15,2 tys.żołnierzy, 120-200 tys. cywilów, ponadto 5 tys. ludzi zaginęło i 15 tys. wzięto do niewoli.
Po kapitulacju Hitler nakazał opuszczenia Warszawy przez mieszkających tam ludzi. Potem Niemcy palili, bombardowali i niszczyli ją 3 tyg aż zrównali ją z ziemią.

Powstało wiele książek poruszających tematy powstań narodowych, walk wyzwoleńczych czy zrywów narodowych. Są to bardzo ważne wydarzenia, nie można przejść obojętnie. Dla nas Polaków to bardzo ważne aby nie zapomnieć o przeszłości, cenić i oddawać hołd poległym za ojczyznę pamiętać jak kiedyś ludzie walczyli do ostatniej kropli krwi, aby nie być pod okupacją. Do końca potwierdzaji swój heroizm. Pomimo tego, że powstanie warszawskie podobnie jak styczniowe i listopadowe zakończyło się klęską to okupanci widzieli w Polakach wolę walki, to, że nie poddają się do końca. Powstanie Warszawskie to jedno z najtragiczniejszych wydarzeń podczas II wojny światowej.
Oto kilka książek poruszających ten temat.

Norman Davies umieścił historię Powstania na obszernym tle zdarzeń od 1939 do 1956 roku, przede wszystkim jednak skupiając uwagę na funkcjonowaniu koalicji, której część tworzyły polskie siły zbrojne.

Powstała pasjonująca książka, która ukazuje znane - wydawałoby się - wydarzenia w nowym świetle i jednocześnie - dzięki uwzględnieniu najbardziej osobistej perspektywy uczestników Powstania - jest głęboko poruszająca

Fundamentalna praca, opisująca Powstanie Warszawskie, złożona z tekstów Władysława Bartoszewskiego, ukazujących się w latach 1944-2006. Precyzyjnie udokumentowana, wyjątkowej wartości opowieść o "ofiarnym i solidarnym działaniu, męstwie i głębokim przywiązaniu do wolności" Polaków. Teksty prof. Bartoszewskiego, powstałe na przestrzeni kilkudziesięciu lat, opracował Andrzej Kunert. Biogramy uczestników, dokumenty, szczegółowe kalendarium oraz przygotowane przez Zygmunta Walkowskiego mapy wielkoformatowe i fotografie. Książka zawiera płytę CD z interaktywną prezentacją multimedialną niemieckich zdjęć lotniczych z czasów Powstania, uzupełnionych o pełne kalendarium Powstania, archiwalne zdjęcia naziemne, nagrania z powstańczej radiostacji Błyskawica i symulację przelotu samolotem nad zburzoną stolicą.

Praca ta jest próbą ustalenia: kiedy, jak i dlaczego autorzy Powstania zdecydowali się opanować Warszawę polskim wysiłkiem, przynajmniej na dwanaście godzin przed wejściem do niej Rosjan, chociaż wiedzieli, że stołecznym oddziałom Armii Krajowej brakowało potrzebnej ku temu broni i amunicji. Chodziło też o ustalanie, w jakim stopniu polityczne, ideologiczne i dyplomatyczne założenia i pociągnięcia władz RP na uchodźstwie i w kraju przyczyniły się do wybuchu Powstania. Praca ta nie zajmuje się przebiegiem samego Powstania, a czysto wojskowa działalność Armii Krajowej jest uwzględniona i omówiona o tyle, o ile wpływa na politykę walki w stolicy.
Książka omawia główne dziedziny życia narodowego w okresie II wojny światowej, jak również przedstawia genezę i rozwój polskiego ruchu oporu. Bada też stosunki między obozem londyńskim a ruchem komunistycznym ze względu na to, że w końcowych latach wojny ugrupowania te wzajemnie ubiegały się o władzę w powojennej Polsce, co wpływało na polityczne decyzje Rządu RP na uchodźstwie.

Frapujący tekst prof. Władysława Bartoszewskiego przybliżający i analizujący Powstanie Warszawskie. Ponad 100 emocjonujących fotografii Adama Bujaka oraz powstańczego fotografa Eugeniusza Lokajskiego "Broka". Na zdjęciach m.in. słynne ekspozycje, wnętrza i wystawy Muzeum Powstania Warszawskiego, zdjęcia walczącej Stolicy, fragmenty murów i ruin powstańczej Warszawy, listy powstańcze, życie codzienne pod obstrzałem wroga - powstańcze śluby, chrzty, działalność poczty powstańczej, dramatyczna walka o przeżycie nowonarodzonych dzieci.

W 60. rocznicę operacji "Burza" i Powstania Warszawskiego 1944 r. oddajemy do rąk Czytelników dzieło, które stanowi podsumowanie dotychczasowych badań największego czynu zbrojnego Armii Krajowej. Autorami tekstów są znani historycy, a wśród nich również uczestnicy tamtych heroicznych wydarzeń. Po raz pierwszy w historiografii ukazuje się publikacja, omawiająca wszystkie obszary i okręgi operacji "Burza" - akcji zbrojnej nie mającej odpowiednika w polskich zrywach niepodległościowych. Dzieło zamyka dramatyczny epilog Armii Krajowej i Testament Polski Walczącej.

Apogeum tego obłędu była decyzja o wywołaniu Powstania Warszawskiego. Zryw ten, choć bohaterski, nie miał najmniejszych szans powodzenia. Spowodował za to gigantyczne straty: zagładę 200 tysięcy Polaków, zburzenie stolicy – wraz z bezcennymi skarbami kultury – i zniszczenie AK. Jedynej poważnej siły, która mogła się przeciwstawić sowietyzacji Polski. Było to spektakularne, ale bezsensowne samobójstwo. Powstanie warszawskie okazało się najlepszym prezentem, jaki mógł sobie wymarzyć Stalin.
Piotr Zychowicz jest publicystą historycznym. Pisze o drugiej wojnie światowej, zbrodniach bolszewizmu i geopolityce europejskiej XX wieku. W swoich koncepcjach nawiązuje do idei Józefa Mackiewicza, Władysława Studnickiego, Stanisława Cata-Mackiewicza oraz Adolfa Bocheńskiego. Był dziennikarzem „Rzeczpospolitej” i tygodnika „Uważam Rze” oraz zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Uważam Rze Historia”. Obecnie redaktor naczelny miesięcznika „Historia Do Rzeczy”. Warszawiak, absolwent Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego.
REBIS wydał jego bestseller Pakt Ribbentrop–Beck, który wywołał nie słabnącą dyskusję, czy we wrześniu 1939 r. Polska nie powinna była zawiązać tymczasowego sojuszu z III Rzeszą. Tytuł ten „Magazyn Literacki KSIĄŻKI” uznał za historyczną Książkę Roku 2012.